Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Bilgin

– Bilgili

– Alim

– Tanzimat öncesinde kadıların yanında mesleki eğitim yapan kimse

– İlim sahibi

Cümle içinde kullanımı: “Dâniş-mend sözünü dinle, kulak ver bu hayatın özüne.”