Kelime Kökeni: Arapça-cüz+Farsça-hân
– Kur’ân-ı Kerîm okumayı yeni öğrenen kimse
– Namazdan önce Kur’ân-ı Kerîm okumakla görevli kimse
– Kur’ân-ı Kerîm cüzlerini okuyan
Cümle içinde kullanımı: “Zamanında mahallenin çocuklarına ücretsiz cüz-hânlık eden bir abimiz vardı.”