Kelime Kökeni: Arapça-cüz+Farsça-hân

– Kur’ân-ı Kerîm okumayı yeni öğrenen kimse

– Namazdan önce Kur’ân-ı Kerîm okumakla görevli kimse

– Kur’ân-ı Kerîm cüzlerini okuyan

Cümle içinde kullanımı: “Zamanında mahallenin çocuklarına ücretsiz cüz-hânlık eden bir abimiz vardı.”