Kelime Kökeni: Arapça-çoğul biçimi cum’ât, cume’at

– Toplanma

– Haftanın altıncı günü

– İbadet günü

– Toplanmak işi

Cümle içinde kullanımı: “Allah nasip ederse Cum’a namazında buluşur dualarımızda sevdiklerimize yer veririz.”