Kelime Kökeni: Arapça-ad

– Yoksul

– Fukara

– Fakir

– Zavallı

– Çıban başı

– Yara

– Hamur topağı

– Şişlik

Cümle içinde kullanımı: “Kınalı elleriyle ateşin başında beze tutan gelin yeni kurmuş olduğu yuvadan umutlu gülümseyerek erine ekmek pişiriyordu.”