Kelime Kökeni: Arapça-cesûr+Farsça-âne

– Yiğitçesine

– Cesurcasına

– Korkusuzca

– Yüreklicesine

– Yiğitçe

– Cesura yakışır biçimde

Cümle içinde kullanımı: “Cesûrâne davranışlarıyla beni etkilemesine bende şaşırdım.”