Kelime Kökeni: Arapça-çoğul biçimi cemâdât

– Cansız olan

– Ölü olan

– Ölmüş olan

– Kuruyan

– Kurumuş

Cümle içinde kullanımı: “Ruhumu cemâd eyleyen garip hüzün şehadetimin nidasıdır.”