Kelime Kökeni: Arapça-ecem, eceme çoğul biçimi
– Sık ormanlar, çalılıklar, ağaçlıklar, kamışlık
– Arslan yatakları, meşelikler
– Acemler, İranlılar
Cümle içinde kullanımı: “ Âcâm kaplı alanı seke seke koşarak geçen ceylanların ürkek ama telaşlı görünümleri beni hep etkilemiştir.”