Kelime Kökeni: Farsça-çâker+Arapça-î

– Kulluk

– Kölelik

– Kula özgü

– Kölelikle ilgili

– Esir gibi

Cümle içinde kullanımı: “Müsaade etseydi değil bir yaşam, her iki cihanda çâkerî misali yaşardım ayaklarının dibinde.”