Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Bilgin
– Bilen
– Bilici
– Haberli
– Alim
Cümle içinde kullanımı: “Dânende birini aradığını duymuştum, umarım bulursun.”
Kelime Kökeni: Arapça-ilm
– Bilgin, bilgiç, bilgili kimse, ilim sahibi
– Bilen, bilici, bilgili
– Öğreten, öğretici, hoca
– Kur’an’ı Kerim başta olmak üzere Peygamberin tüm hadislerini ve sünnetlerini ezbere bilen, tasavvufun en yüksek derecesine ulaşmış müctehid.
Cümle içinde kullanımı: “Peygamberlerin varisleri işinin ehli Âlimlerdir. “