Kelime Kökeni: Farsça-bî+Arapça-şu’ûr

– Bilinçsiz

– Şuursuz

– Bilinci olmayan

– Şuurunu kaybetmiş

Cümle içinde kullanımı: “Kalbimin teklemesi bî-şu’ûr kalmamın nedeni sensin ey ceylan gözlü.”