Kelime Kökeni: Farsça-bî+Arapça-sutûn

– Direksiz

– Desteksiz

– Kolonsuz

– Sütunsuz

– Gökyüzü

– Ünlü masal kahramanı Ferhat’ın deldiği dağın ismi

Cümle içinde kullanımı: “Kardeş kardeşin evidir, bir insanın kardeşi gitti mi bî-sutûn kalır.”