Kelime Kökeni: Farsça-bî+Arapça-müdânî

– Eşsiz

– Benzersiz

– Benzeri olmayan

– Tek

– Eşi olmayan

Cümle içinde kullanımı: “Ay yüzlümün bî-müdânî güzelliği dillere destandır o yüzden kimseler görsün istemem.”