Kelime Kökeni: Farsça-bî+Arapça-hicâb

– Utanmaz

– Arlanmaz

– Yüzsüz

– Sıkılmaz

– Aç gözlü

Cümle içinde kullanımı: “Karşında ağlayan biri varken bî-hicâb davranan kimsenin kolay kolay kalbi kırılmaz.”