Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Güzel söz söyleyen

– Gönül okşayıcı söz söyleyen kimse

– Şakacı

– Latife eden

Cümle içinde kullanımı: “Bezle-gû konuşan biri varken köy ağzıyla konuşan birini kolay kolay müdürlüğe almazlar.”