Kelime Kökeni: Arapça-batn çoğul biçimi bütûn, ebtân

– Dahili

– İç

– Gizli

– Râz

– Sır

– Allah’ın isimlerinden biri

– Zahir karşıtı

– Görünmeyen

– Karın, mide

Cümle içinde kullanımı: “Sen bilmezdin; bâtın tutardım sözlerindeki içsel yakınlığımı, oysa bir umuda bel bağlamıştım.”