Kelime Kökeni: Farsça

– Ağaçtan, meşinden veya topraktan yapılma su kabı

– Sahra, beyâban

– Çöl

– Vaha

– Kır, ova

– Çorak bölge

– Kumluk, susuz arazi

Cümle içinde kullanımı:“Bâdiye-peymâ bir seyyah bilinirdi iki lokması varsa muhakkak paylaşırdı.”