Kelime Kökeni: Arapça
– Açık, aşikâre, zahir, belli
– Gözgöre
– Elbette
Cümle içinde kullanımı:” Ayân görünen gerçekler var ki biz insanlar sadece dış görüntüyü görebiliyoruz cisme hayat veren ruhu anca hissedebiliriz.”
Kelime Kökeni: Arapça-ayn çoğul biçimi
– Gözler
– Senato üyesi
– Ülkenin ve devletin ileri gelenleri
– Osmanlı dönemi 1877 ve 1908 meşrutiyetinde millet meclisi kararlarını incelemekte görevli kurul
– Meclis üyesi
Cümle içinde kullanımı:” A’yânların verdiği kararlar neticesinde padişahın istekleri meclisten geçiyordu elbet.”