Kelime Kökeni: Arapça-sıfat
– Eğilen
– Birine bağlanan, sevgisi olan
– Şefkatli, iyiliksever, müşfik, sevecen
– Müteveccih
– Yüzünü çeviren, meyleden
Cümle içinde kullanımı:” Âtıf birine benziyordu ama sonradan kötü kalpli biri olduğunu gösterdi herkese.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Yükleme
– İsnat etme
– Dikkati çekme
– Yöneltme
– İmale
– Gönderme
– Dayandırmak
Cümle içinde kullanımı:” Eserde insanların yüreklerini dinlemedikleri mantıkları üzerine hareket ettiklerine dair atıfta bulunulmuş.”
Atıf Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, İsimdir
Kaynak olarak gösterme, İlişkilendirme
Tevcih, Çevirme, Eş anlamlısı Yöneltme
Cümle İçinde Kullanımı:’ Bilimcilerin atıfları bilgilenme açısından işe yarıyordu’.
Atıf nedir?
Kelime kökeni: Arapça isimdir.
Yöneltme, çevirme, yönlendirme, gönderme, meylettirme, imale, merhamet sahibi, şefkatli, acıyan, beğenen. atıf efendi, ilişkilendirme.
Yüzünü çeviren, meyleden, mail, müteveccih.
Yükletme, birinin işi veya sözü olduğunu iddia etme, hami, isnad, şevkatli, meyleden, müşfik.
Cümle içinde kullanımı:’Ne zaman dışarı çıkalım desek atıf olduğunu meşgul olduğunu söyleyip bizi ekiyor.’