Kelime Kökeni: Farsça-âteş+Arapça-î, âteşiyân çoğul biçimi
– Ateş renginde
– Ateşli, heyecanlı, müteheyyiç
– Öfkelenen, hiddetlenen,
– Cehennem zebanisi
– Dokunaklı
Cümle içinde kullanımı: ” Âteşî lal gözlerinde korun sıcaklığını, kıvılcımın hararetini ve azmini taşırdı.”