Kelime Kökeni: Farsça-âteş+Arapça-î, âteşiyân çoğul biçimi

– Ateş renginde

– Ateşli, heyecanlı, müteheyyiç

– Öfkelenen, hiddetlenen,

– Cehennem zebanisi

– Dokunaklı

Cümle içinde kullanımı: ” Âteşî lal gözlerinde korun sıcaklığını, kıvılcımın hararetini ve azmini taşırdı.”