Kelime Kökeni: Arapça-tamlama
– Aşık
– Meftun
– Vurgun
– Tutkun
– Aşırı sevgi duyan
Cümle içinde kullanımı: “Bir garip ozan esîr-i aşk olup dilinde türkülerle millete ilan olmuş.”
Kelime Kökeni: Arapça-aşk, âşıkân-uşşâk çoğul biçimi
– Birine sevgiyle bağlanan, tutulan, vurgun, mübtelâ olan kimse
– İlahî aşka tutulmuş kimse
– Sevdalı
– Halk ozanı, halk koşuğu
– Bacak mafsallarında ki kemik
Cümle içinde kullanımı: ” Ey bir garip âşık, sevdana karşılık bulamamak da aşk değil midir niçin sızlanıp durursun.”