Kelime Kökeni: Arapça-hıdn, hadîn çoğul biçimi 

– Dostlar, arkadaşlar, yoldaşlar, refikler

Cümle içinde kullanımı: ” Yoluma ışık saçan ahdân; siz ki beni düştüğüm yerden kaldırıp ayaklarımın üstüne çektiniz ayaklarınıza taş değmesin.”