Gafil Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça.
Bir kimsenin habersiz ve hazırlıksız olduğu anda onu istemediği bir duruma düşürmek.
Eş Anlamlısı: Aymaz
Cümle İçinde Kullanımı:’sonunda onu gafil ederek hak ettiğini verdim’.
GAFİL NEDİR?
Etiket arşivi: Arapça Kökenli Kelimeler?
NİFAK NEDİR?
Nifak Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, İsimdir
İki veya daha çok kişi arasında fikir ayrılığı, Uyuşmazlık, Anlaşmazlık
Eş anlamlısı Ara bozuculuk
Cümle İçinde Kullanımı:’ Arkadaşımla benim arama nifak girmişti.’
FASİT NEDİR?
Fasit Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça.
Herhangi bir kimsenin kötü niyetli olup fesat ve ara bozucu olması.
Eş anlamlısı: Müfsit, bozuk.
Cümle İçinde Kullanımı:’Alt komşumuzu hiç sevmiyorum ,çünkü o çok fasit bir insan’.
FARAŞ NEDİR?
Faraş Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça.
Temizlik yaparken süpürgeyle bir yerde toplanan pislikleri almaya yarayan edevat.
Eş Anlamlısı: Kürek.
Cümle İçinde Kullanımı:’Düğün salonunda kırılan camlı hemen faraşla temizlediler.’
KATİYEN NEDİR?
Katiyen Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça
Kesin olarak, Hiçbir şekilde, Asla
Eş anlamlısı Kesinlikle
Cümle İçinde Kullanımı:’ Katiyen o çocukla bir daha görüşmeni istemiyorum.’
EVHAM NEDİR?
Evham Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça.
Bir kimsenin temelsiz kaygı , kuruntu yapması.
Eş Anlamlısı: Vesvese , vehim, işkil.
Cümle İçinde Kullanımı:’Sınav sonuçlarını beklerken çok evham yaptı’.
HAŞARI NEDİR?
Haşarı Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfattır
Şımarık, Fazla hareketli, Söz dinlemeyen, Huysuz çocuk
Eş anlamlısı Yaramaz
Cümle İçinde Kullanımı:’ Haşarı çocuk, durduğu yerde bir durmuyordu.’
TALİHLİ NEDİR?
Talihli Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfattır
Ballı, Bahtı açık, Her işi yolunda giden, Şanslı
Eş anlamlısı Bahtlı
Cümle İçinde Kullanımı:’ Öyle talihliydi ki her işi yolunda gidiyordu.’
ERKAN NEDİR?
Erkan Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça.
Bir kimsenin söz sahibi ve topluluğun önde geleni olması.
Eş Anlamlısı:Yöntem , yol , üstler , büyükler.
Cümle İçinde Kullanımı:’Bu konuda doğru karara varmak için önce erkanın düşüncesini sormalıyız’.
SEYİS NEDİR?
Seyis Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, İsimdir
Atlarla ilgilenen, Ata bakan, Atları tımar eden kimse, At bakıcısı
Cümle İçinde Kullanımı:’ Seyis, atlarla her zamanki gibi çok ilgileniyordu.’