Kelime Kökeni: Arapça-adem
– İnsan, er kişi, erkek
– İyi yetişmiş, değerli ve saygın kimse, iyi huylu
– Hizmetçi, yardımcı, ayak işlerine bakan kimse, uşak
– Bir alanda kendisini geliştirmiş uzman kimse
Cümle içinde kullanımı: “Adam gibi adam olan laftan sözden anlar eziyet etmez, ama senden bunu beklemek imkansız.”
Kelime Kökeni: Arapça-adalet+Farsça-kar , sıfat
– Adaletli, adalet sahibi, insaflı, vicdanlı, imanlı kimse
Cümle içinde kullanımı: “Adâlet-kâr olan insandan yalan ve riya göremezsin, din iman adına doğruları söyler.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Bir toplumda kanun ve nizam yoluyla hakların karşılıklı savunması
– Hak ve hukuku gözetme, doğrululuk, türe
– Hukuk işlerini uygulayan ve yürüten devlet kuruluşları
Cümle içinde kullanımı: ” Adâleti sağlamak halka değil devlet kurumlarına düşer. “
Kelime Kökeni: Arapça-aded çoğul biçimi
– Adetler, sayılar, çokluğu belirtmek için kullanılan soyut söz
– Kollar, pazular, uzuvlar
Cümle içinde kullanımı:” Çiçeklerin a’dad ve türlerini bir kağıda yazıp masama bırakın, gerekli olanları alalım.”
Kelime Kökeni: Arapça-acele
– Vadeye bağlanmış olan, vadesi geldiğinde yapılacak olan
– İvedisi olan, acele eden, aceleci, ivedi, müstacel, evgin
– Hastanelerin acil servis bölümü
Cümle içinde kullanımı: “Sürekli acil işler gelip durduğu için mevcut işlerimiz yarım kalıyor sürekli.”
Kelime Kökeni: Arapça-acaib
– Hayreti gerektiren, şaşılacak şey, mucize, alışılmışın dışında, hayret veren
Cümle içinde kullanımı: “Acîbe olaylar çevremizi sarmışken hala nasıl olur da yukarıdakinin varlığını sorgularsınız?”
Kelime Kökeni: Arapça
– Bir işi çabuk yapmaya veya çabuk bitirmeye çalışma, çabukluk, ivedilik, ivecenlik, çabukluk
– Tez olarak, hızla yapılan, vakit geçirmeden, acelecilik
Cümle içinde kullanımı: “Acele edip bir an evvel hastaların hastaneye yatışı yapılmalı, kaza yeri sonrasında incelenebilir.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Pek garip, çok tuhaf, gülünç, alay edilecek durumda olan
Cümle içinde kullanımı: “Başta bizde itimat etmediysek de acelâcâ’ib bir durumun ortasında kendimizi mahsur bulduk.”
Kelime Kökeni: Arapça
– İvecen, acele eden, en çabuk, aceleci
Cümle içinde kullanımı: ” A’cel tavırlarıyla sabahtan apar topar evden çıkıp gitti ve hala dönmedi.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Şaşmak, hayret etmek, şaşakalmak, şaşırmak
Cümle içinde kullanımı: ” İyiden iyiye acebleyerek ağzım bir karış açık kaldı. “