Kelime Kökeni: Arapça-acebâ
– Şüphe ve şaşma ifade eder
– Kuşku, tereddüt bildiren söz
– Merak, kararsızlık, işkil, kuruntu
Cümle içinde kullanımı: ” Acabâ yanlış mı değerlendirdim bana olan lakayt tavırlarını, belki de ben çok fazla üstüne giderek onu zorlamıştım.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Somurtkan, çatık çehreli, asık suratlı, suratsız
– Güleç karşıtı, civelek karşıtı
– Garip, acayip, tuhaf, niteliği bilinmeyen
Cümle içinde kullanımı: ” Allah esirgesin mendeburun o âbûs suratını her görüşümde tüylerim diken diken olmakta.”
Kelime Kökeni: Arapça-ebed
– Bir kişiyi veya yaşanılan bir olayı ebedileştirmek amacıyla oluşturulan eser, anıt
– Dindar kadın, zahide,
– Tapınan, tapan
– İbadet edilen yer, tapınak, değerli yapılar
– Dillerde destan olarak kalan beliye ve dahiyeler
Cümle içinde kullanımı: ” Türkçe’nin ilk doğuşu Orhun abidelerine dayanmaktadır.”
Kelime Kökeni: Arapça-âbid+Farsça-âne
– İbadet edene yakışır biçimde, kul olarak
– İbadet eden gibi, kulluğa yaraşır surette
Cümle içinde kullanımı: ” İnsan ile doğaya olan sevgiyi âbidâne şekilde yaşamak en hayırlısıdır.”
Kelime Kökeni: Arapça-evabid çoğul biçimi
– Yanıltmaç, bilmece, güldürü
– Vahşi, yabani, yırtıcı
– Tapan, tapınan, zahid, ibadet eden
– Kul, köle, kulluk, kölelik, bende
– Allah’ın kulu
– Rab, Allah, Yaratan
Cümle içinde kullanımı: ” En iyi Müslüman âbid olanıdır, her saniyesinde Yaradanı düşünendir. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Nergis
– Yasemen, yasemin çiçeği
– Zerrin kadehi çiçeği
Cümle içinde kullanımı: “Abherin mis gibi kokusu etrafa saçılmış, gönlümüze ayrı bir dinginlik katıyordu.”
Kelime Kökeni: Arapça
– ibadet edenler, ibadette bulunanlar, kullar, tapınanlar
Cümle içinde kullanımı: “Ey abede ne zaman sıkışır ve dara girersen ellerini semaya açıp dua et!”
Kelime Kökeni: Arapça
– Köleler, kullar, esirler, tutsaklar
Cümle içinde kullanımı: “Abdûn olmuşsan farklı bir ülke de inan bana ruhen yaşamana izin vermezler. “
Kelime Kökeni: Arapça- abd
– Kulluk, köleler, kölelik, ubudiyet, bağlılık
Cümle içinde kullanımı: “Allah’tan ve peygamberinden başka kimseye abdiyyet olma, makamda para da geçicidir.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Abdallar, ahmaklar, çabuk aldananlar
– Dervişler
Cümle içinde kullanımı: “Abdâlân memleketi Konya’dan selamlar. “