Kelime Kökeni: Ad
– Âmir
– Emredici
– Emir sahibi
– Buyuran kimse
Cümle içinde kullanımı: “Buyruk issi olan biriydi çevresindekileri yönetmek huyuydu.”
Amir Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça
Satıcının gönderdiği malların karşılığını almak üzere olması gereken dokümanları göstererek bankaya müracaat eden kişi.
Bir görev de emir verme yetkisine sahip kimse,
Eş anlamlısı Buyurucu
Cümle İçinde Kullanımı:’ Karakolun amiri bana çok önemli bir görev vermişti’.