Kelime Kökeni: Ad
– Âlim
– Okumuş kimse
– Bilgili kimse
– Bilgin
– İlim sahibi kimse
Cümle içinde kullanımı: “Bilge adam elindeki sopasıyla kara toprağa üç kez vurduğunda yerin içinden kocaman bir yılan çıktı.”
Kelime Kökeni: Arapça-ilm
– Bilgin, bilgiç, bilgili kimse, ilim sahibi
– Bilen, bilici, bilgili
– Öğreten, öğretici, hoca
– Kur’an’ı Kerim başta olmak üzere Peygamberin tüm hadislerini ve sünnetlerini ezbere bilen, tasavvufun en yüksek derecesine ulaşmış müctehid.
Cümle içinde kullanımı: “Peygamberlerin varisleri işinin ehli Âlimlerdir. “