Kelime Kökeni: Ad
– Bilgin
– Âlim
– Bilimci
– Bilge
– Bilici
Cümle içinde kullanımı: “Sakalı beyaz, gözleri keskin, kafası bilig bir adamdır zat-ı şahaneleri.”
Kelime Kökeni: Arapça-ilm
– Bilgin, bilgiç, bilgili kimse, ilim sahibi
– Bilen, bilici, bilgili
– Öğreten, öğretici, hoca
– Kur’an’ı Kerim başta olmak üzere Peygamberin tüm hadislerini ve sünnetlerini ezbere bilen, tasavvufun en yüksek derecesine ulaşmış müctehid.
Cümle içinde kullanımı: “Peygamberlerin varisleri işinin ehli Âlimlerdir. “