Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Dünya
– Alem
– Kainat
– Evren
– Yerküresi
– Acun
Cümle içinde kullanımı: “Cihân şahidim olsun ki bu gün arkamdan konuşanlar yarın yüzüme bakacak gurura sahip olamayacaklar.”
Kelime Kökeni: Arapça-a’lâm çoğul biçimi
– Nişan, iz, damga
– Bayrak, sancak, liva
– Minarenin tepesinde bulunan ay, ayyıldız
– Evren, yeryüzü ve gökyüzünün bulunduğu bir bütün
– Başkaları, çevre, herkes
Cümle içinde kullanımı: ” Cümle alem ne der korkusuyla, çekintisiyle hayatımı idame etmeyeceğim.”