Kelime Kökeni: Ad

– Ela, ela göz, kül rengine çalan mavi

– Alaca, karışık renk,

– Sıkıntı, dert

âlâ: Güzellikler, iyilikler

alâ: Şan, şeref, namus, yüce, mertebe, yükseklik üst, üzere, fevk

a’lâ: En yüksek, en üst, en iyi, pek iyi, saygın, itibarlı kimse

Cümle içinde kullanımı: “Yeri göğü titreten alâ hükümdarımız yarın itibariyle  er meydanında düşmanlarımızın soluğunu hançeriyle kesecek.”