Kelime Kökeni: Arapça-tamlama

– En kusursuz ve mükemmel, en güzel, eksiksiz, en şahane

Mecaz: İnsan

Cümle içinde kullanımı: ” İnsan yaratılmışlar en güzelidir, ayette geçen ahsen-i takvîm ibaresi insan için kullanılmıştır.”