Kelime Kökeni: Arapça-tamlama

– Hüküm verenlerin en üstünü anlamında, Allah’a izafe edilen bir terim

– Hakimler hakimi, en büyük hakim

Cümle içinde kullanımı: ” Bu dünyanın da ahiretin de tek yargıcı ve hakimi Ahkamü;’l-hakimîn’dir.”