Kelime Kökeni: Arapça-ecem, eceme çoğul biçimi 

– Sık ormanlar, çalılıklar, ağaçlıklar, kamışlık

– Arslan yatakları, meşelikler

– Acemler, İranlılar

Cümle içinde kullanımı: “ Âcâm kaplı alanı seke seke koşarak geçen ceylanların ürkek ama telaşlı görünümleri beni hep etkilemiştir.”