Kelime Kökeni: Arapça Türkçe
– Abası olan, aba giyinmiş kimse
– Himayesiz, fakir, yoksul kimse, fakir köylü, fukara
– Zengin karşıtı
Cümle içinde kullanımı: “Dış görünüşüne bakınca abalı olduğu belli olsa da yüreği bir hükümdar kadar alçak gönüllü ve zengindir. “