Sismik dalgalar, yeryüzündeki sismik olaylar sırasında oluşan ve yer kabuğu veya iç tabakalar boyunca yayılan mekanik dalgalardır. Bu dalgalar, depremler, volkanik patlamalar veya yer kabuğunun diğer nedenlerle ani hareketleri gibi doğal olaylar sırasında oluşabilir.

Sismik dalgalar, genellikle iki temel tipe ayrılır: yüzey dalgaları ve derin dalgalar (P ve S dalgaları).

1. P dalgaları (primer dalgalar): Bunlar, depremin ilk anında oluşan en hızlı dalgalar arasındadır. Sıkıştırma ve genişleme hareketi ile ilerlerler. Katı, sıvı ve gaz gibi ortamlarda hareket edebilirler. Yayılma hızları diğer sismik dalgalardan daha yüksektir.
2. S dalgaları (ikincil dalgalar): Bunlar, P dalgalarından biraz daha yavaş hareket ederler ve yalnızca katı ortamlarda ilerleyebilirler. Yayılma yönüne dik olarak titreşirler ve bir ortam içinde kaygan bir yüzeydeki dalgalara benzer şekilde hareket ederler.
3. Yüzey dalgaları: Bunlar, depremin yüzeyde yayılan dalgalarıdır. Yer yüzeyine yakın katı ortamda ilerlerler ve genellikle en büyük hasara neden olan dalgalar arasındadır. Rayleigh ve Love dalgaları, en yaygın iki tür yüzey dalgasıdır.

Sismik dalgalar, depremlerin yer ve şiddeti hakkında bilgi sağlamak için sismograf adı verilen aletlerle ölçülür. Bu dalgaların incelenmesi, yer kabuğunun ve iç yapısının anlaşılmasına ve deprem riskinin değerlendirilmesine yardımcı olur.