Türkçe’de “sınır” kelimesinin kökü “sın-“dır. Bu kök, genellikle “denemek”, “test etmek”, “ölçmek” gibi anlamlara gelir ve “sınır” kelimesi de bu kökten türetilmiştir. Bu kelime, belirli bir alanın veya kapsamın son noktasını ifade etmek için kullanılır.

Türkçe’de “düzey” kelimesinin kökü “düz” dür. Bu kök, “düz bir yüzey” veya “engelsiz, pürüzsüz” gibi anlamları ifade eder ve “düzey” kelimesi bu kök üzerine “-ey” eki alarak türetilmiştir. “Düzey” kelimesi genellikle bir şeyin seviyesini, standardını veya kalitesini ifade etmek için kullanılır.

Evet, “sınır” kelimesi türemiş bir kelimedir. Türkçede “-ır” eki genellikle isim yapma eki olarak kullanılır ve bir durumu, oluşu veya varlığı ifade eder. “Sın-” kökünden türeyen “sınır”, bu ekin eklenmesiyle oluşturulmuş bir isimdir ve genellikle bir alanda son noktayı, bitiş çizgisini veya bir şeyin uygulanabileceği maksimum ya da minimum alanı ifade eder.

Bir türemiş sözcük, bir dildeki kök veya gövdeye bir veya birden fazla ek getirilerek oluşturulan sözcüktür. Türeme işlemi sırasında eklenen ekler, kelimelere yeni anlamlar katabilir veya kelimenin cümle içindeki işlevini değiştirebilir. Türkçede türemiş sözcükler genellikle şu yöntemlerle oluşturulur:

1. Çekim Ekleri: Fiil veya isim köklerine eklenen çekim ekleriyle o kelimenin zaman, şahıs, durum gibi özelliklerini belirtir. Örneğin, “yap” köküne “-acak” gelecek zaman eki eklenerek “yapacak” oluşturulur.
2. Yapım Ekleri: Kök veya gövdelere yapım ekleri eklenerek yeni kelimeler türetilir. Bu ekler kelimenin anlamını değiştirerek yeni bir kelime yaratır. Örneğin, “güven” köküne “-lik” eki eklenerek “güvenlik” kelimesi türetilir.
3. Türetme Ekleri: Bir isimden başka bir isim ya da fiil türetmeye yarayan eklerdir. Örneğin, “renk” kelimesine “-li” eki eklenerek “renkli” türetilir.
4. Ek-Fiiller: İsim veya sıfat köklerine ek-fiil eklenerek cümlede yüklem olarak kullanılabilecek türemiş fiiller oluşturulur. Örneğin, “güzel” sıfata “-im” ek-fiili eklenerek “güzelim” şeklinde bir yüklem türetilir.

Türemiş kelimeler, bu ekler aracılığıyla meydana getirilir ve Türkçenin yapısını oluşturan önemli bir dil bilgisi öğesidir.