Simyacılar, Ortaçağ ve Rönesans dönemlerinde kimya, felsefe, ve spiritüalizmi birleştiren bir dizi uygulama ve inançlar geliştirdiler. Onların kullanıdıkları yöntemler ve teknikler şunlar olabilirdi:

1. Transmutasyon: Temel hedefleri, metalleri altına veya gümüşe dönüştürmekti. Bu, “Felsefe Taşı” olarak adlandırılan bir madde veya sürecin bulunması ile gerçekleşeceğine inanılıyordu.
2. El-Kimya: Alkimistler laboratuvarlarda çalışarak, kimyasal bileşiklerin ve reaksiyonların özelliklerini incelemeye başladılar. Kimyasal elementlerin sembollerini ve simgelerini geliştirdiler.
3. Mercurius, Sulfur, ve Salt: Alkimistler, her maddeyi bu üç ana unsurun birleşiminden oluşan farklı oranlarda olduğuna inanıyorlardı. Bu kavramlar, spiritüel ve sembolik anlamlar taşıyordu.
4. Yükseltilmiş Simyacılık: Bazı alkimistler, fiziksel transmutasyonun ötesinde, kişisel dönüşüm ve ruhsal aydınlanma ile ilgiliydiler. Bu, simyayı daha içsel bir deneyim haline getirdi.
5. Laboratuvar Çalışmaları: Simyacılar, laboratuvarlarda çeşitli maddeleri karıştırıp ısıtarak, damıtarak ve çöktürerek çalışırlardı. Kimyasal reaksiyonların incelenmesi, modern kimyanın temelini atmıştır.
6. Semboller ve Gizli Dil: Simyacılar semboller, kodlar ve gizli diller kullanarak bilgilerini diğerlerinden gizlemeye çalışırlardı. Bu, bilgiyi sadece seçkinlerin anlayabileceği bir şekilde saklama amacını taşıyordu.
7. Astroloji ve Astronomi: Göksel cisimlerin konumlarına ve hareketlerine büyük önem verilirdi. Astrolojik bilgiler, simyacıların deneylerini ve hesaplamalarını etkileyebilirdi.
8. Paracelsus’un Katkıları: Paracelsus, simyada önemli bir figürdü ve ilaçların geliştirilmesine katkıda bulundu. Ayrıca, maddelerin elementlerine ilişkin modern anlayışa öncülük etti.

Simyacılar, bir yandan fiziksel maddenin dönüşümünü ararken, bir yandan da ruhsal aydınlanma ve insanın içsel dönüşümünü hedeflerdi. Ancak modern bilimin gelişmesiyle birlikte, simyacılık daha çok sembolik ve tarihsel bir öneme sahip bir disiplin olarak kaldı.

Simyacılar, simya çalışmaları için çeşitli malzemeler kullanırlardı. Bu malzemeler, dönemin bilimsel bilgisi ve inançlarına dayalı olarak seçilirdi. İşte simyacıların kullandıkları bazı temel malzemeler:

1. Metaller ve Mineraller: Simyacılar, altın ve gümüş gibi metalleri önemli transmutasyon hedefleri olarak kabul ederlerdi. Aynı zamanda cıva, kurşun, bakır ve diğer metalleri de kullanırlardı. Mineraller, çeşitli kimyasal reaksiyonlar için de kullanılırdı.
2. Bitkiler ve Bitki Özleri: Simyacılar, bitki özleri ve bitkilerin özellikle ilaç yapımında kullanırdı. Bitkilerin doğal özellikleri ve özleri, simyacıların elde etmek istedikleri sonuçlara katkı sağlayabilirdi.
3. Kimyasal Reaktifler: Kimyasal reaktifler, simyacıların laboratuvar deneylerinde kullanılan önemli malzemelerdi. Bu reaktifler arasında sülfürik asit, nitrik asit, potasyum nitrat gibi kimyasal bileşenler bulunurdu.
4. Cam Malzemeler: Simyacılar laboratuvar deneylerinde cam şişeler, retortlar ve tüpler kullanırlardı. Cam malzemeler, kimyasal reaksiyonların gözlemlenmesi ve işlenmesi için idealdi.
5. Astronomik Aletler: Göksel cisimlerin hareketlerini izlemek ve astrolojik hesaplamalar yapmak için simyacılar teleskoplar, astrolablar ve diğer astronomik aletleri kullanırlardı.
6. Gizli Semboller ve Metinler: Simyacılar, bilgilerini saklamak ve iletmek için özel semboller ve gizli diller kullanırlardı. Bu sembollerin yazıldığı el yazmaları ve kitaplar, simya çalışmalarında önemli bir rol oynardı.
7. Alembikler ve Distilasyon Ekipmanları: Simyacılar, sıvıların damıtılması ve saflaştırılması için alembikler ve distilasyon cihazları kullanırlardı. Bu ekipmanlar, esansiyel yağlar ve diğer bileşenlerin elde edilmesinde kullanılırdı.
8. Taşlar ve Kristaller: Bazı simyacılar, özel taşlar ve kristallerin enerjilerini kullanarak spiritüel çalışmalar yapardı. Bu taşlar, simyacıların içsel dönüşüm ve ruhsal aydınlanma hedeflerine hizmet edebilirdi.

Bu malzemeler, simyacıların dönemin bilimsel bilgisine ve inançlarına dayalı olarak kullandıkları temel öğelerdi. Ancak modern bilim ve kimya geliştikçe, simyacılık daha sembolik ve tarihsel bir öneme sahip bir disiplin haline geldi.

Simyacıların önemli uğraşları, genellikle fiziksel ve ruhsal dönüşümü hedefleyen bir dizi faaliyet ve inanç etrafında şekillenirdi. İşte simyacıların önemli uğraşlarından bazıları:

1. Transmutasyon: En temel hedefleri, daha düşük değerli metalleri altına veya gümüşe dönüştürmek olan “Felsefe Taşı” veya benzeri maddelerin bulunmasıydı. Bu, fiziksel maddeyi dönüştürmeyi amaçlayan bir uğraştı.
2. Eliksirler ve İlaçlar: Simyacılar, ölümsüzlüğü veya sağlık, gençlik gibi özellikleri verdiğine inanılan özel eliksirler ve ilaçlar üretmeye çalışırlardı. Bu, tıbbi ve spiritüel amaçlar için kullanılabilirdi.
3. Spiritüel Dönüşüm: Birçok simyacı, fiziksel dönüşümün ötesine geçerek içsel bir spiritüel dönüşüm arayışındaydı. Kendi içlerindeki metali saf altına dönüştürmeye çalışarak ruhsal aydınlanma ve tamamlanma arayışı içindeydiler.
4. Simya Sembollerinin Çalışılması: Simyacılar, semboller ve gizli dil kullanarak bilgiyi saklama ve iletişimde bulunma konusunda uğraşırlardı. Semboller ve sembolizm, simya çalışmalarının önemli bir parçasıydı.
5. Astrolojik Çalışmalar: Göksel cisimlerin hareketlerinin ve konumlarının kimyasal reaksiyonlar ve madde üzerinde etkisi olduğuna inanılıyordu. Bu nedenle astrolojik gözlemler ve hesaplamalar simyacılar için önemliydi.
6. Laboratuvar Deneyleri: Simyacılar, laboratuvarlarda kimyasal maddelerle çalışır ve farklı reaksiyonları gözlemlemeye çalışırlardı. Bu, modern kimyanın temelini atmıştır.
7. Mistik ve Ezoterik Çalışmalar: Simyacılar, mistik ve ezoterik inançları benimseyerek, fiziksel dünyanın ötesindeki gizli gerçekleri keşfetmeye çalışırlardı. Bu, simyayı sadece bilimsel bir uğraş değil, aynı zamanda spiritüel bir arayış haline getirirdi.

Simyacılık, Ortaçağ ve Rönesans dönemlerinde çok çeşitli inançlar ve uygulamalar içeren karmaşık bir disiplindi. Simyacılar, hem maddenin dönüşümünü hem de kendi içsel dönüşümlerini araştırarak, bilimin, felsefenin ve spiritüel inançların sınırlarını keşfetmeye çalıştılar.