Self-determinasyon, özellikle Birinci Dünya Savaşı sonrasında, 1918’de kabul edilen Wilson Prensipleri’yle uluslararası alanda öne çıkmıştır. Bu ilkeler, ABD Başkanı Woodrow Wilson tarafından önerilmiş ve halkların kendi kaderini tayin etme hakkını vurgulamıştır. Wilson, self-determinasyonun ulusal sınırlar içerisinde yaşayan farklı etnik ve kültürel grupların kendi siyasi statülerini belirleme hakkına sahip olmalarını savunmuştur. Bu ilke, aynı zamanda birçok bağımsızlık hareketinin ve etnik grupların kendi devletlerini kurma çabalarına ilham vermiştir.

Self-determinasyon ilkesi, özellikle 1917’deki Ekim Devrimi (Rus İhtilali) sonrasında, Sovyetler Birliği’nin kurulması ve sosyalist hareketlerin yükselmesiyle de ilişkilendirilebilir. Fakat bu ilkenin dünya çapında kabul edilmesi daha çok 20. yüzyılın ilk yarısına denk gelir.