“Resul olmak,” İslam inancında peygamber olmak anlamına gelir. “Resul,” Arapça’da elçi veya gönderilen kişi demektir ve İslami geleneğe göre Allah tarafından insanlara kutsal mesajları iletmek üzere seçilmiş kişilere verilen isimdir. Bir resul, Allah’ın vahiylerini alır ve bunları insanlara iletmekle görevlendirilir. Bu terim, genellikle İslam peygamberleri için kullanılır ve peygamberlik makamını ifade eder.

“Nebi,” İslam terminolojisinde, Allah tarafından insanlara rehberlik etmesi için seçilen ve ilahi mesajları iletmekle görevlendirilen bir kişi anlamına gelir. “Resul” ile karıştırılabilecek bu terim, genellikle Allah tarafından bir topluluğa veya ümmete gönderilen ve yeni bir şeriat getirmeyen, fakat önceki şeriatları teyit eden peygamberler için kullanılır. İslam’da “resul” ve “nebi” arasındaki temel fark, “resullerin” yeni bir kitap ve şeriat ile gönderilmiş olmaları, “nebilere” ise yeni bir şeriat verilmemiş olmasıdır. Her resul aynı zamanda nebi kabul edilirken, her nebi resul sayılmaz.

“Peygamber,” genellikle İslam, Hristiyanlık ve Yahudilik gibi tek tanrılı dinlerde, Tanrı’nın mesajlarını insanlara iletmek üzere seçilmiş kişilere verilen isimdir. Bu kişiler Tanrı’nın vahiylerini, yani kutsal mesajlarını, insanlara iletmekle görevlidirler. İslam’da peygamberler, Allah’ın insanlara doğru yolu göstermesi ve onları dini öğretiler, ahlaki değerler ve yaşam kuralları konusunda bilgilendirmesi için seçtiği kişilerdir. “Peygamber” kelimesi, Arapça’da “nebi” kelimesiyle eşanlamlı olarak kullanılır ve aynı zamanda “resul” terimiyle de ilişkilendirilebilir, ancak her nebi resul olmayabilir, fakat her resul aynı zamanda bir nebi olarak kabul edilir.