Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Yaşanmış bir olayı hikaye etme
– Sergüzeşt
– Hikaye
– Masal
– Hikaye
– Kıssa
– Epope
– Anlatı
– Kutkoşuk
Cümle içinde kullanımı: “Dillere destan bir aşk dilemedim hiç, aradığım ve umduğum gönlüme ferah veren bir sevgiydi.”
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– İğne
– Metal araç
– Şırınga
– Uzun ucu sivri parça
Cümle içinde kullanımı: “Hemşirenin elindeki derzen o kadar büyük görünüyordu ki korkmadan edemedim.”
Kelime Kökeni: Farsça-tamlama
– Umman denizi
– Ucu bucağı olmayan deniz
– Engin
– Açık kesin
Cümle içinde kullanımı: “Deryâ-yı Ummân gecenin karanlığını yutar geriye dolunayın ışığı kalır.”
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Dahil
– İçeri
– İç
– Yürek
– Kalp
– Gönül
– Öz
– İç taraf
– Ruh
– Nefis
Cümle içinde kullanımı: “Derûn içinde neler olduğunu bilemez, derûnda sakladıklarımı tahmin edemezsin.”
Kelime Kökeni: Arapça-ders+Farsça-hân
– Öğrenci
– Ders okuyan
– Talebe
– Şakirt
Cümle içinde kullanımı: “Edebiyat hocasının tüm ders-hânları şiire düşkün, eli kalemden ayrılmayan çocuklar.”
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Ortada
– Arada
– Göz önünde
– Sonucu belli olmayan
Cümle içinde kullanımı: “Ben sana razıyım, der-miyân gelsen de seher kuşu!”
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Deva
– İlaç
– Çare
– Tedbir
– Em
– Önlem
– Takat
– Kudret
– Kuvvet
– Güç
– Mecal
– Çıkar yol
Cümle içinde kullanımı: “Bam telin sızlasın, dermânsız dertlerinde adımı haykırasın!”
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Ağzı yırtık
– Boşboğaz
– Dik sözlü
– Geveze
– Lakırdı ebesi
Cümle içinde kullanımı: “Derîde-dehân dedikoduyla doyar, kavgayla beslenir.”
Kelime Kökeni: Farsça-tamlama
– İstanbul
– İslam halifeliğinin son taht şehri
Cümle içinde kullanımı: “Dergâh-ı Selâtîn maviliklerin, yedi tepenin güzelidir.”
Kelime Kökeni: Arapça-ad
– Verem
– Ur
– Derleyen
– Toplayan
– Vesah
Cümle içinde kullanımı: “Adını Deren koyarak iyi yapmadın keşke daha güzel bir isim koysaydın.”