Mütareke dönemi, I. Dünya Savaşı sonrasında Osmanlı İmparatorluğu’nun savaştan mağlup çıkmasının ardından 30 Ekim 1918’de imzalanan Mondros Ateşkesi ile başlayıp, 16 Mart 1920’de İstanbul’un işgaliyle sona eren dönemi kapsar. Bu dönemde, çeşitli iç karışıklıklar ve işgalci güçlerin etkisiyle Osmanlı İmparatorluğu’nda birkaç ayrı hükümet kurulmuştur. Bu hükümetler şunlardır:
- Sadrazam Damat Ferit Paşa Hükümeti (1919-1920): Mondros Ateşkesi’nin ardından kurulan bu hükümet, Osmanlı’nın itilaf devletlerinin işgali altındaki İstanbul’da egemenliğini sürdüren hükümetti. Sadrazam Damat Ferit Paşa’nın başkanlığında işgalcilerle işbirliği yaparak Osmanlı’nın savaş sonrası durumunu yönetmeye çalıştı.
- Kuva-yi Milliye Hükümeti (1919): Mustafa Kemal Paşa’nın Samsun’a çıkışı ve Amasya Tamimi’ni yayınlamasından sonra, Anadolu’da Türk halkı, bağımsızlık mücadelesine başlamış ve Kuva-yi Milliye adı verilen gönüllü direniş güçlerini oluşturmuştur. Bu güçlerin merkezi Ankara olmuştur. Bu hükümetin tamamen bağımsız bir yönetim şekli olmamakla birlikte, Anadolu’daki ulusal direnişin temsilcisiydi.
- Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti Hükümeti (1919-1920): Kuva-yi Milliye’yi destekleyen ve daha sonra İstanbul’daki hükümete karşı çıkan bu hareketin liderliğini Mustafa Kemal Paşa üstlenmişti. Hükümetin başı olarak meclis çalışmalarına ve Anadolu’daki kurtuluş hareketine liderlik etti.
Bu hükümetler, işgal ve kurtuluş mücadelesinin temellerini atmış olup, sonunda Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşu ile son bulmuştur.