Leke tutmaması veya lekeye dayanıklılık, tekstil mühendisliği veya tekstil bilimlerinin bir alt dalı olarak kabul edilir. Bu alandaki uzmanlar, tekstil malzemelerinin üretiminde ve işlenmesinde kullanılan kumaşların özelliklerini, dayanıklılığını, leke tutma özelliklerini ve diğer fiziksel özelliklerini inceleyerek geliştirirler. Leke tutmaması, kumaşların günlük kullanımda daha uzun ömürlü olmasını sağlamak için önemli bir faktördür ve bu nedenle tekstil endüstrisinde büyük bir rol oynamaktadır.

Katıhal fiziği, katı maddenin özelliklerini ve davranışlarını inceleyen bir fizik dalıdır. Katı madde, atom ve moleküllerin düzenli bir yapıda sıkıca bir araya geldiği bir maddi haldir. Katıların özellikleri, elektriksel, manyetik ve termal davranışlarını içeren birçok önemli fiziksel özellik içerir. Katıhal fiziği, bu özellikleri daha iyi anlamak ve katı maddenin karmaşık davranışlarını açıklamak için kullanılan bir bilim dalıdır.

Katıhal fiziği, kristal yapılar, elektron davranışı, ısı iletkenliği, manyetizma, elastisite, yarı iletkenler, süperiletkenlik gibi konuları içerir. Bu alan, yeni malzemelerin geliştirilmesi, yarı iletken cihazların tasarımı, nanoteknoloji ve daha birçok teknolojik uygulama için temel bilgi sağlar.

Katıhal fiziği, maddeyi atomik ve moleküler düzeyde anlama çabası içerir ve bu nedenle genellikle atom, kristal yapılar, enerji seviyeleri, elektron davranışı ve termal özellikler gibi temel fiziksel konuları içerir. Bu alandaki çalışmalar, daha iyi malzeme tasarımları ve teknolojilerin geliştirilmesine katkıda bulunur. Katıhal fiziği, fiziksel kimya, malzeme bilimi ve elektronik gibi birçok başka bilim dalıyla yakından ilişkilidir.

Döşemelerin leke tutmaması veya lekeye dayanıklılığı, malzeme bilimi ve tekstil mühendisliği ile ilgilidir. Bu konu, döşeme malzemelerinin özelliklerini ve performansını inceleyen bir alt dal olarak değerlendirilebilir. Leke tutmaması, döşemelerin kullanım ömrünü ve işlevselliğini etkileyen önemli bir faktördür. Bu nedenle, döşeme malzemelerinin tasarımı ve üretimi sırasında malzeme bilimi ve tekstil mühendisliği prensipleri kullanılır. Bu alanlardaki uzmanlar, leke tutmamasıyla ilgili çeşitli teknikler ve malzeme seçenekleri geliştirerek, dayanıklı ve kullanışlı döşeme malzemeleri tasarlamak için çalışırlar.

Nanoteknoloji, nanobilim ve nanomühendislik gibi çok disiplinli bir alandır ve sadece fizikle sınırlı değildir. Ancak nanoteknoloji, katıhal fiziği ile de sıkça ilişkilendirilir çünkü nanoteknoloji, atom ve moleküler düzeyde malzemelerin tasarımı, üretimi ve manipülasyonu ile ilgilenir.

Katıhal fiziği, katı maddelerin özelliklerini ve davranışlarını inceleyen bir fizik dalıdır ve nanoteknoloji, katı hal fiziğinin temel prensiplerini kullanarak nanometre ölçeğinde malzemeleri çalışır. Bu nedenle nanoteknoloji, katıhal fiziği ile yakından ilişkilidir ve katıhal fiziği prensipleri, nanoteknoloji alanında kullanılan birçok teknik ve yöntemin temelini oluşturur. Ancak nanoteknoloji aynı zamanda kimya, biyoloji, mühendislik ve malzeme bilimi gibi diğer disiplinlerle de sıkı bir şekilde entegre çalışır.

Nükleer fiziği, atom çekirdeklerinin yapısı, davranışı ve etkileşimleri üzerine odaklanan fiziksel bir alt dalıdır. Bu alandaki araştırmalar, atom çekirdeklerinin bileşenlerini, enerji seviyelerini, radyoaktif bozunma süreçlerini, nükleer reaksiyonları ve nükleer tepkimelerin anlaşılmasını içerir. Nükleer fiziği anlamak, nükleer enerji üretimi, nükleer tıp (örneğin, radyoterapi) ve radyoaktif izotopların kullanımı gibi birçok uygulama alanını içerir.

Nükleer fiziği inceleyen fizikçilere “nükleer fizikçi” denir ve bu alandaki araştırmalar, atom çekirdeklerinin yapısı, kararlılık, reaksiyonlar ve nükleer enerji üretimi gibi konuları kapsar. Nükleer fiziği anlamak, nükleer reaktörlerin tasarımı ve güvenliği, nükleer silahların işleyişi ve etkileri gibi önemli sorunlara da katkıda bulunur. Bu nedenle nükleer fiziği, geniş bir uygulama yelpazesi ve bilimsel öneme sahip bir fizik dalıdır.

Lazer (Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation), yani uyarılmış yayılma ile ışığın amplifikasyonu prensibi üzerine çalışan bir teknolojidir ve fiziğin bir alt dalı olarak “optik fiziği” veya “optoelektronik” ile yakından ilişkilendirilir.

Optik fiziği, ışığın doğası, yayılması, yansıması, kırılması, yansıması ve optik malzemelerin özellikleri gibi optik olayları ve optik cihazları inceleyen bir fizik dalıdır. Lazerler, optik fiziği prensiplerine dayalı olarak çalışan cihazlardır. Lazer teknolojisi, uyarılmış yayılma ile ışığın nasıl üretileceğini, odaklanabileceğini ve modüle edilebileceğini inceleyen birçok optik ve elektromanyetik teoriyi içerir.

Lazerler, birçok endüstriyel, bilimsel, tıbbi ve askeri uygulama alanında kullanılan önemli araçlardır ve lazer fiziği, bu teknolojilerin geliştirilmesi ve optimize edilmesi için temel bir rol oynar. Bu nedenle lazerler, optik fiziği ve optoelektronik alanlarının bir parçası olarak kabul edilir.