Lehçe, genellikle bir dilin belli bir bölgesinde konuşulan ve o dilin standart formundan bazı özellikleriyle ayrılan yerel bir varyant veya ağız olarak tanımlanır. Lehçeler, dilin farklı coğrafi bölgelerinde, topluluklarda veya sosyal gruplarda evrilerek ortaya çıkar. Lehçeler, genellikle dilin ses yapısı, kelime kullanımı, dilbilgisi kuralları gibi unsurlarda farklılıklar içerebilir. Ancak, lehçelerin tam olarak neyin bir dil, neyin bir lehçe olduğunu belirlemek genellikle dilbilimsel, siyasi ve kültürel faktörlere bağlı olarak karmaşıktır.

“Ağız” kelimesi, dilbilgisel bağlamda farklı anlamlar içerebilir. İşte bu anlamlardan bazıları:

1. Konuşma Organı: Ağız, insanların yiyecekleri çiğnemek, yutmak ve konuşmak için kullandıkları organa denir.
2. Dil veya Lisan: “Ağız” kelimesi, bir topluluk içinde ortak bir dili paylaşan insanların oluşturduğu dil veya lisanı ifade edebilir. Örneğin, “Türk ağzı” ifadesi, Türk dilini konuşan topluluğu tanımlar.
3. Coğrafi Ağız veya Lehçe: Dilin belirli bir coğrafi bölgede konuşulan varyantına veya lehçesine de “ağız” denir. Örneğin, Türkçe’nin Karadeniz bölgesinde konuşulan bir ağız veya Türkmen Türkçesi gibi.
4. Slang veya Argo: Ağız, aynı zamanda belirli bir grup veya topluluk içinde özel olarak kullanılan, genellikle resmi dil kurallarından sapmış, argo veya slang ifadeleri de ifade edebilir.

Bu bağlamda, hangi anlamın kastedildiği genellikle cümle içindeki bağlamdan anlaşılabilir.

Edebiyat bağlamında “jargon,” bir meslek, grup veya belirli bir topluluk içinde özel bir dil veya terimleri ifade eder. Bu özel dil, belirli bir meslek alanında çalışanlar, bir hobiyi paylaşan insanlar veya belli bir konuda uzmanlaşmış bir grup arasında anlaşmayı sağlayan özel terimler, ifadeler veya kavramlar içerebilir.

Edebiyat jargonu, genellikle yazarlar, eleştirmenler ve edebiyat alanında çalışan diğer profesyoneller arasında paylaşılan özel terimleri ifade eder. Örneğin, bir eleştirmenin kullanabileceği özel bir edebi terim veya bir yazarın kendi eserini tanımlamak için kullandığı özel bir dil bu kapsama girebilir.

Edebiyat jargonu, belirli bir uzmanlık alanındaki kişiler arasında iletişimi kolaylaştırabilir, ancak bu terimler genellikle genel okuyucular için anlaması zor olabilir. Bu nedenle, edebiyat jargonunu anlamak, edebi çalışmalar veya yazım konularında derinlemesine bir bilgiye sahip olmayan kişiler için bazen zorlayıcı olabilir.