Evet, “koruyucu ünsüz kaynaştırma” diye bilinen bir dilbilgisel fenomen var. Türkçede bazı kelimelerin arasında ünlü uyumunu sağlamak veya kelimenin akıcılığını korumak amacıyla ünsüz eklenmesi işlemidir. Bu kaynaştırıcı ünsüzler genellikle /n/, /ş/ gibi sesler olabilir.

Örneğin:

• “kitap + ı” -> “kitabı” (burada ‘b’ ünsüzü, kelimenin sonunda ünlüyle başlayan bir ek geldiğinde kaynaştırıcı işlevi görür).
• “elma + ı” -> “elmayı” (burada ‘y’ ünsüzü kaynaştırıcı olarak kullanılır).

Bu kaynaştırıcı ünsüzler, hem kelimenin sonundaki ünlü ile başlayan eki hem de kelimenin kendisinin akıcı bir şekilde birleşmesini sağlar.