Korece’nin yazım sistemi olan Hangul, hem hece bazlı hem de alfabeye benzer bir sistemdir. Hangul, belirli bir sesi temsil eden temel karakterlerden (veya “harf”lerden) oluşur ve bu karakterler bir araya gelerek bir heceyi oluşturur.
Hangul’un temel karakterleri şunlardır:
- Sesli Harfler (10 temel sesli harf):
- ㅏ (a)
- ㅑ (ya)
- ㅓ (eo)
- ㅕ (yeo)
- ㅗ (o)
- ㅛ (yo)
- ㅜ (u)
- ㅠ (yu)
- ㅡ (eu)
- ㅣ (i)
- Ünsüz Harfler (14 temel ünsüz harf):
- ㄱ (g/k)
- ㄴ (n)
- ㄷ (d/t)
- ㄹ (r/l)
- ㄸ (dd) (çift harf ama temel sayılır)
- ㅁ (m)
- ㅂ (b/p)
- ㅃ (bb) (çift harf ama temel sayılır)
- ㅅ (s)
- ㅆ (ss) (çift harf ama temel sayılır)
- ㅇ (ng) (boş sesi başta temsil eder)
- ㅈ (j)
- ㅉ (jj) (çift harf ama temel sayılır)
- ㅊ (ch)
Bununla birlikte, bu temel sesliler ve ünsüzlerden türetilen başka sesliler ve ünsüzler de vardır. Fakat yukarıda listelenenler Hangul’un temel bloklarıdır. Her bir Hangul hecesi, en az bir ünsüz ve bir sesli harf kombinasyonundan oluşur.
