İstiklal Savaşı, 1919-1922 yılları arasında Türkiye’nin bağımsızlık mücadelesini ifade eder. Bu savaş sırasında Türk milleti, çeşitli düşman kuvvetleriyle mücadele etti. İstiklal Savaşı’nda Türkiye’nin karşı karşıya geldiği başlıca devletler şunlardır:

1. İngiltere: İngiltere, Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde Türkiye toprakları üzerinde etkili bir kontrol kurmaya çalıştı. Mondros Mütarekesi’nin ardından İngiliz işgali başladı ve Türk milleti buna karşı çıkarak bağımsızlık mücadelesine girişti.
2. Fransa: İngiltere gibi, Fransa da Mondros Mütarekesi sonrasında Türkiye topraklarında işgal etti.
3. İtalya: İtalya, 1911’de Trablusgarp’ı işgal etmiş ve I. Dünya Savaşı’nın ardından bu topraklarda yerleşik olma arzusunu sürdürmüştü. İtalyan kuvvetleri, Türkiye’nin bağımsızlık mücadelesine karşı çıkan bir diğer güçtü.
4. Yunanistan: Yunanistan, İstiklal Savaşı’nda Türkiye’ye karşı en büyük düşmanlardan biriydi. Büyükçe bir kısmı işgal edilen Türk topraklarına karşı mücadele edildi, özellikle Büyük Taarruz olarak adlandırılan operasyon, Türk ordusunun büyük bir zaferiyle sonuçlandı.

Bu devletlerle yapılan savaş, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesi sonucunda 1922’de Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasıyla sona erdi. Bu dönemde Türk milleti, düşman işgali altındaki topraklarını geri kazanmak ve bağımsızlığını elde etmek için büyük bir direniş gösterdi.

Kurtuluş Savaşı’nda Batı Cephesi’nde Türk milleti, Yunanistan ile karşı karşıya geldi. Yunan orduları, İzmir’i işgal etmelerinin ardından Anadolu içlerine doğru ilerlemeye başlamışlardı. Bu durum, Türk milletini, bağımsızlık ve toprak bütünlüğü için mücadele etmeye yönlendirdi.

Büyük Taarruz (30 Ağustos 1922), Kurtuluş Savaşı’nın en önemli dönemeçlerinden biridir. Türk Ordusu’nun Başkomutan Mustafa Kemal Paşa önderliğindeki başarılı bir taarruzu sonucunda, Yunan kuvvetleri büyük bir yenilgiye uğradı. Bu zafer, Türk milletinin bağımsızlığını kazanmasında kritik bir rol oynadı.

Bu dönemde Batı Cephesi’nde Yunanistan ile yapılan mücadele, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasına ve sınırlarının belirlenmesine etki etti. Lozan Antlaşması (1923) ile Türkiye’nin bağımsızlığı ve sınırları uluslararası düzeyde tanındı.

Kurtuluş Savaşı’nda, Türkiye’nin bağımsızlık mücadelesi farklı cephelerde çeşitli düşman güçleriyle sürdü. İşte her cephede kimlerle savaşıldığına dair genel bir özet:

1. Batı Cephesi:
   • Yunanistan: Kurtuluş Savaşı’nın batı cephesinde en önemli düşman Yunanistan’dı. Yunan kuvvetleri, İzmir’in işgalinden sonra Anadolu içlerine doğru ilerlemeye çalıştı. Ancak Büyük Taarruz (30 Ağustos 1922) ile Türk ordusu büyük bir zafer elde ederek Yunan kuvvetlerini geri püskürttü.
2. Doğu Cephesi:
   • Ermenistan: Doğu cephesindeki önemli bir düşman Ermenistan’dı. Doğu Anadolu’da çeşitli bölgelerde çatışmalar yaşandı. Gümrü Antlaşması (1920) ile bazı sınırlar belirlendi, ancak sonrasında Türk ordusu Doğu Cephesi’nde başarılar elde ederek Ermenistan güçlerini geri çekilmeye zorladı.
3. Güney Cephesi:
   • Fransa ve İtalya: Güney cephesinde Türk kuvvetleri, Fransızlar ve İtalyanlarla çeşitli çatışmalara girdi. Özellikle Fransızlar, Antep ve çevresini işgal etmişlerdi. Ancak Türk direnişi sonucunda bu bölgeler geri alındı.

Bu cephelerdeki savaşlar, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunu ve Lozan Antlaşması ile sınırlarının belirlenmesini etkileyen önemli faktörlerdi.