İletişimin temel öğeleri, iletişimin nasıl gerçekleştiğini ve sürecin hangi aşamalardan oluştuğunu anlamamıza yardımcı olur. İletişimin temel öğeleri şunlardır:

1. Gönderici (Kaynak): İletişim sürecini başlatan ve mesajı oluşturan kişi ya da kurumdur.
2. Kodlama: Göndericinin, düşüncelerini, fikirlerini veya bilgilerini anlaşılabilir bir biçimde ifade etmek için kullandığı süreçtir. Örneğin, bir duygu ya da düşünceyi kelimelere dökme eylemi kodlama olarak adlandırılır.
3. Mesaj: Gönderici tarafından iletilmek istenen bilgi, duygu veya düşüncelerin toplamıdır.
4. Kanal: Mesajın göndericiden alıcıya ulaştığı araç ya da yol. Örneğin, radyo, televizyon, telefon, e-posta, yüz yüze konuşma gibi.
5. Alıcı (Hedef): Mesajın hedefi olan ve mesajı alan kişi ya da kurumdur.
6. Dekodlama: Alıcının, gelen mesajı kendi çerçevesinde yorumlayarak anlamlandırdığı süreçtir.
7. Geri Bildirim (Feedback): Alıcının, aldığı mesajla ilgili tepkisini göndericiye iletmesi sürecidir. Bu, iletişimin iki yönlü bir süreç olduğunu gösterir.
8. Gürültü (Engel): İletişim sürecinde mesajın doğru bir şekilde iletilmemesine veya yanlış anlaşılmasına neden olan her türlü dışsal veya içsel faktördür. Fiziksel gürültüler (örneğin, ses) olabileceği gibi, psikolojik veya semantik (anlamla ilgili) gürültüler de olabilir.

Bu öğeler, iletişim sürecinin daha iyi anlaşılmasına yardımcı olur ve bu sürecin etkili bir şekilde gerçekleşmesi için hangi faktörlere dikkat edilmesi gerektiğini gösterir.

İletişimin temel özellikleri, iletişimin nasıl gerçekleştiğini, hangi dinamiklere sahip olduğunu ve bu süreçte ne gibi unsurların rol oynadığını anlamamıza yardımcı olur. İletişimin bazı temel özellikleri şunlardır:

1. Çift Yönlülük: İletişim genellikle iki ya da daha fazla taraf arasında gerçekleşir. Gönderici ve alıcı arasında bir etkileşim söz konusudur. Alıcının geri bildirimde bulunması, iletişimin çift yönlü bir süreç olduğunu gösterir.
2. Süreklilik: İletişim, durmaksızın devam eden bir süreçtir. İnsanlar sürekli olarak birbirleriyle iletişim halindedir, hatta bazen sözsüz olarak bile.
3. Değişkenlik: İletişim, katılımcıların duygu, düşünce, bilgi ve deneyimlerine göre değişiklik gösterebilir. Her iletişim durumu eşsizdir.
4. Sembollere Dayalılık: İletişim genellikle semboller aracılığıyla gerçekleşir. Bu semboller dil, işaretler, beden dili gibi unsurlar olabilir.
5. Amaçlılık: İletişimin genellikle bir amacı vardır. Bu, bilgi aktarmak, duygularını ifade etmek, ikna etmek ya da başka bir tepki almak olabilir.
6. Bütünlük: İletişim, sadece sözcüklerle değil, tonlama, beden dili, mimikler gibi sözsüz unsurlarla da gerçekleşir. Bu unsurların hepsi bir araya geldiğinde iletişimin tam anlamıyla oluştuğu söylenebilir.
7. Filtreleme: İnsanlar, çeşitli deneyimleri, değer yargıları, inançlar ve beklentileri doğrultusunda iletilen mesajları farklı şekillerde algılar ve yorumlar. Bu da iletişimin subjektif bir süreç olduğunu gösterir.
8. Gürültü ve Engeller: İletişim sürecinde çeşitli engellerle karşılaşılabilir. Bu engeller mesajın doğru ve etkili bir şekilde iletilmesini engelleyebilir.

Bu özellikler, iletişimin karmaşıklığını ve dinamik yapısını gösterir. İletişimin etkili bir şekilde gerçekleşmesi için bu özelliklerin farkında olmak ve onlara göre hareket etmek önemlidir.