Osmanlı Devleti’nde “ilmiye” terimi, dinî ve hukuki konularla ilgili olan ve genellikle kadı, müftü gibi pozisyonlarda görev alan bürokratik sınıfı ifade eder. Bu sınıf, dinî eğitim almış ve şer’i hukuk bilgisine sahip olan kişilerden oluşurdu. İlmiye sınıfı, devletin dini ve hukuki işlerini yürütürdü.