“Hâ-Mîm” harfleri, Kur’an-ı Kerim’de bazı surelerin başında yer alan ve Arap alfabesinin harflerinden olan bir beyit olarak bilinir. Arap alfabesinde harf kombinasyonlarından oluşan bu beyitler, Kur’an’ın bazı surelerinin başında yer alır ve tam olarak anlamı bilinmemektedir. Bu tür beyitler, Kur’an’ın muhtevasını ve benzersizliğini vurgulamak için kullanılmaktadır.

Kur’an-ı Kerim’de “Hâ-Mîm” harfleri, Arap alfabesinde yer alan ve “ha” ve “mim” harflerinden oluşan bir beyit olarak farklı surelerin başında yer alır. Bu beyitler, özellikle “Meryem Suresi” (Süre 19), “Şuara Suresi” (Süre 26), “Kasas Suresi” (Süre 28), “Fussilet Suresi” (Süre 41) gibi surelerde bulunur.

Bu harfler, Kur’an’ın derin ve anlaşılması güç yönlerinden biridir ve kesin bir açıklama veya anlamı bilinmemektedir. Müslümanlar, Kur’an’ın bir mucize olduğuna ve onun benzersiz bir metin olduğuna inanırlar. “Hâ-Mîm” harfleri de bu mucizevi yönlerden biri olarak kabul edilir ve Kur’an’ın benzersizliğine dikkat çekmek için kullanılır.

“Hâ. Mîm” ile Başlayan Sureler

“Hâ. Mîm” ile başlayan sure, Kur’an-ı Kerim’de “Rum Suresi” (Süre 30) olarak adlandırılan suredir. Bu sure, Medine döneminde nazil olmuş ve 60 ayetten oluşmaktadır.

Rum Suresi, adını ilk ayetinde geçen “Rum” kelimesinden alır. Bu surede, Bizans İmparatorluğu’nun Pers İmparatorluğu’na karşı kazandığı zaferden ve sonrasındaki durumdan bahsedilir. Ayrıca tarihi olaylarla beraber gelecekle ilgili bazı işaretler ve mucizeler anlatılır.

Rum Suresi, inananlara ümit ve teşvik veren, tarihsel olaylarla ilgili dersler çıkaran ve Allah’ın yaratma gücüne vurgu yapan anlamlı bir suredir. Müslümanlar, Kur’an-ı Kerim’i önemli bir kutsal metin olarak kabul eder ve bu sureyi de diğer sureler gibi saygıyla okurlar ve anlamaya çalışırlar.